بررسی اپیدمیولوژیک عوامل مرگ و میر و مطالعه تابع توزیع زنده‌مانی برّه‌های نژاد قره‌گل در بازه تولد تا سن یک‌سالگی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه گنبد کاووس. گروه علوم دامی

2 استاد دانشگاه فردوسی مشهد. گروه علوم دامی

3 دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد. گروه علوم دامی

4 دانشیار مرکز تحقیقات علوم کشاورزی و منابع طبیعی شهرکرد

چکیده

در این تحقیق از اطلاعات تلفات مربوط به 6426 رأس برّه حاصل از آمیزش 223 رأس قوچ و 1769 رأس میش در سال های 1370 تا 1394 در گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند نژاد قره‌گل سرخس، استفاده شد. صفت مورد بررسی، میزان زنده‌مانی تجمعی ماهیانه برّه‌ها از زمان تولد تا پایان سن یک‌سالگی بود. برای تعیین توزیع فراوانی علل تلفات و تابع توزیع زنده‌مانی به ترتیب از رویه‌های Freq و Lifetest برنامه آماری SAS استفاده شد. میزان تلفات برّه‌ها از تولد تا یک‌سالگی 57/14 درصد بود. مهمترین دلایل تلفات به ترتیب شیرسوز شدن، بیماری‌های گوارشی و تنفسی بودند. میزان زنده‌مانی تجمعی برّه‌ها از تولد تا سن یک‌سالگی 4/85 درصد برآورد شد. ضریب تابعیت میزان زنده‌مانی از سن برّه نشان دهنده کاهش زنده‌مانی برّه‌ها به میزان 037/0 درصد در هر روز تا سن یک‌سالگی بود. میزان مرگ و میر برّه‌ها در سه ماهه اول، دوم، سوم و چهارم بعد از تولد به ترتیب 8/7، 06/4، 23/1 و 48/1 درصد بود. بیشترین تلفات برّه‌ها به ترتیب در سنین یک، دو، شش و ده ماهگی آنها رخ داد. با توجه به بالاتر بودن میزان تلفات در سه ماهۀ اول حیات برّه‌ها پیشنهاد می‌شود که در این بازه زمانی مدیریت بهتری از نظر نحوه نگهداری و تغذیه برای میش‌ها و برّه‌ها اعمال گردد. 

کلیدواژه‌ها