اثر سطوح مختلف پروبیوتیک، تنش گرمایی بر‌ عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی پارامترهای خونی در جوجه‌های گوشتی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران

2 استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران

3 مربی پژوهشکده دام‌های خاص، دانشگاه زابل، ایران

4 استادیار گروه بیماری های درونی و کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

چکیده

این پژوهش، با هدف ارزیابی اثر سطوح مختلف پروبیوتیک و تنش گرمایی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی پارامترهای خونی در جوجه­های گوشتی انجام شد. تعداد 192 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه سویه راس- 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل 2×3 شامل 2 سطح (شرایط طبیعی و تنش گرمایی) و 3 سطح پروبیوتیک پروتکسین (صفر، 150 و 250 میلی‌‌گرم در کیلوگرم) و هر تیمار شامل چهار تکرار استفاده و مورد استفاده قرار گرفتند. طی هفته سوم با افزایش خطی در مصرف خوراک روزانه با افزودن سطوح مختلف پروبیوتیک و تفاوت آن ها با مصرف خوراک روزانه برای گروه شاهد، معنی‌‌داری نبود.  افزودن سطوح مختلف پروبیوتیک و شرایط پرورشی اثر معنی‌داری بر افزایش وزن نسبی اجزای لاشه اندازه‌گیری شده در سن 42 روزگی نداشتند، وزن نسبی قلب در پرندگانی که در شرایط تنش گرمایی پرورش یافته بودند، به طور معنی‌داری نسبت به گروه پرورش یافته در شرایط نرمال، کاهش یافته بود (05/0P<). مکمل کردن جیره جوجه‌های گوشتی با 150 میلی­گرم پروبیوتیک سطح کلسترول سرم را به طور معنی‌داری نسبت به سطح صفر پروبیوتیک کاهش داده بود. سطح متابولیت‌های لیپیدی به جزء لیپوپروتئین با چگالی زیاد در پرندگان تحت تنش گرمایی نسبت به پرندگان پرورش یافته در دمای شرایط طبیعی، بالاتر بود. با توجه به نتایج حاصله از این پژوهش، می‌توان بیان کرد که استفاده پروبیوتیک‌ها در شرایط تنش گرمایی نسبت به شرایط شرایط طبیعی پرورش اثرات مفیدتر و مثبت‌تری بر عملکرد جوجه‌های گوشتی و همچنین، کاهش سطح (150 میلی گرم) متابولیت‌های کلسترول در جوجه‌های گوشتی دارد. 

کلیدواژه‌ها