اثر پرتوتابی الکترونی بر ارزش غذایی ساقه‌ی آتریپلکس

در این مطالعه نمونه­های ساقه آتریپلکس پرتوتابی شده با دوزهای 100، 200 و 300 کیلوگری برای ارزیابی اثر بیم الکترونی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه­های تجزیه­پذیری شکمبه­ای و گوارش‌‌پذیری شکمبه­ای و پس از شکمبه­ای ماده خشک و فیبر نامحلول در شوینده­ی خنثی ساقه آتریپلکس مورد استفاده قرار گرفتند. بدین منظور ابتدا با استفاده از روش درون کیسه­ای، مقدار 5 گرم از نمونه­ی آسیاب شده (6 تکرار) به مدت صفر، 2، 4، 8، 16، 24، 48 و 72 ساعت در شکمبه­ی دو رأس تلیسه‌ی هلشتاین مجهز به فیستولای شکمبه­ای انکوبیت شدند و فراسنجه­های تجزیه­پذیری شکمبه­ای مواد مغذی برآورد شدند. سپس برای تعیین گوارش‌پذیری شکمبه­ای و پس از شکمبه­ای مواد مغذی به ترتیب از انکوباسیون 16 ساعته نمونه‌های خوراکی در شکمبه و انکوباسیون در دستگاه شبیه ساز هضم دیزی استفاده شد. تجزیه آماری داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SAS انجام شد. بر اساس نتایج این تحقیق، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی در اثر پرتوتابی به لحاظ عددی کاهش یافت ولی این کاهش از نظر آماری معنی­دار نبود؛ اما فیبر نامحلول در شوینده خنثی در ساقه­ی آتریپلکس پرتوتابی شده نسبت به تیمار شاهد به طور معنی­داری کاهش یافت (05/0P<). از طرفی بخش سریع تجزیه، بخش کند تجزیه و تجزیه­پذیری مؤثر ماده خشک با افزایش سطح پرتوتابی به طور معنی­داری افزایش یافت (05/0P<). بخش سریع تجزیه فیبر نامحلول در شوینده خنثی در اثر پرتوتابی با دوزهای 100 و 200 کیلوگری افزایش یافت ولی این افزایش به لحاظ آماری معنی­دار نبود. بخش کند تجزیه فیبر نامحلول در شوینده خنثی در اثر پرتوتابی به طور معنی­داری افزایش یافت (01/0P<). گوارش‌پذیری پس از شکمبه­ای ماده خشک و گوارش‌پذیری ماده­ی خشک در کل دستگاه گوارش در اثر پرتوتابی به طور معنی­داری افزایش یافت (05/0P<). گوارش‌پذیری شکمبه­ای، پس از شکمبه­ای و کل دستگاه گوارشی فیبر نامحلول در شوینده خنثی تحت تأثیر پرتوتابی قرار نگرفت. نتایج این پژوهش نشان داد پرتوتابی الکترونی نقش مؤثری در بهبود ارزش غذایی و گوارش‌پذیری ساقه آتریپلکس دارد، لیکن با توجه به عدم تفاوت بین دوزهای پرتوتابی، دوز 100 کیلوگری قابل توصیه است.