تعیین ارزش تغذیه‌ای دانه‌ی گلرنگ خام و فرآوری‌شده با حرارت با استفاده از روشهای کیسه‌های نایلونی و تولید گاز و بررسی روند تجزیه‌پذیری ماده خشک آنها با مدل‌های هضمی مختلف

نویسندگان

چکیده

تحقیق حاضر، به منظور تعیین ارزش غذایی دانه­ی گلرنگ خام و عمل­آوری شده (در 120 درجه سانتیگراد)، با روش­های کیسه­های نایلونی (in situ) و روش آزمون ­گاز (in vitro)انجام شد. در این پژوهش تعداد دو رأس گوسفند اخته­ی فیستولا­گذاری شده (5/2 ±5/50کیلوگرم)، مورد استفاده قرار گرفت. مقدار گاز تولیدی در زمان­های 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48 و 72 ساعت و تجزیه‌­پذیری به روش­های کیسه­های نایلونی در زمان­های صفر، 4، 8، 12، 16، 24، 36 و 48 ساعت اندازه‌گیری گردید. تجزیه‌پذیری مادّه­ی­خشک دانه­ی گلرنگ خام و عمل‌آوری حرارتی شده در 48 ساعت انکوباسیون به ترتیب 30/54 و 90/50 درصد به دست آمد (05/0 ≥P). تجزیه‌­پذیری پروتئین خام دانه­ی گلرنگ ­خام و عمل­آوری حرارتی­ شده در 48 ساعت انکوباسیون به ترتیب 89/47 و 25/44 درصد به دست آمد (05/0 ≥P). برای تفسیر روند تجزیه­پذیری ماده­ی­خشک دانه­ی گلرنگ مدل 3 و برای پروتئین خام دانه­ی گلرنگ مدل 2 بهترین مدل برازش شده بودند. میزان گاز تولیدی دانه­ی گلرنگ خام و عمل­آوری حرارتی شده (72 ساعت پس از انکوباسیون) به ترتیب 39/161 و 12/328 میلی­لیتر بر گرم مادّه­ی­خشک بود (05/0 ≥P). 

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار