در این مطالعه اثر پرتوتابی الکترونی با دوزهای 100، 200 و 300 کیلوگری بر ترکیب شیمیایی، فراسنجههای تجزیهپذیری شکمبهای و گوارش پذیری شکمبهای و پس از شکمبهای ماده خشک کاه جو مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا با استفاده از روش درون کیسهای، مقدار 5 گرم از نمونهی آسیاب شده (با شش تکرار) به مدت 0، 2، 4، 8، 16، 24، 48 و 72 ساعت در شکمبهی دو رأس تلیسهی هلشتاین مجهز به فیستولای شکمبهای انکوبیت شد و فراسنجههای تجزیهپذیری شکمبهای ماده خشک برآورد شد. سپس برای تعیین گوارش پذیری شکمبهای و پس از شکمبهای ماده خشک از انکوباسیون 16 ساعته نمونههای خوراکی در شکمبه و انکوباسیون در دستگاه شبیه ساز هضم دیزی استفاده شد. تجزیه آماری دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SAS انجام شد. بر اساس نتایج این تحقیق، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی در اثر پرتوتابی به لحاظ عددی کاهش یافت ولی این کاهش از نظر آماری معنیدار نبود؛ اما فیبر نامحلول در شوینده خنثی نمونههای پرتوتابی شده نسبت به نمونه خام به طور معنیداری کاهش یافت (05/0P<). تجزیهپذیری مؤثر ماده خشک در اثر پرتوتابی افزایش یافت و این افزایش در دوز پرتوتابی 200 کیلوگری معنیدار (05/0P<) بود. گوارش پذیری پس از شکمبهای ماده خشک و گوارش پذیری مادهی خشک در کل دستگاه گوارش در اثر پرتوتابی به طور معنیداری افزایش یافت (05/0P<). نتایج این پژوهش نشان داد پرتوتابی الکترونی نقش مؤثری در بهبود ارزش غذایی و گوارش پذیری کاه جو دارد، لیکن با توجه به عدم تفاوت بین دوزهای پرتوتابی، دوز 200 کیلوگری قابل توصیه است.
)