در این آزمایش 20 رأس میش آبستن به صورت هفتگی از 6 هفته قبل از زایمان مورد خون گیری قرار گرفتند. فراسنجه‌های مربوط به بتاهیدروکسی بوتیرات، گلوکز، اوره، اسیدهای چرب غیراستریفیه، تری گلیسرید، کلسترول، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوتراسفراز خون اندازه‌گیری شد. پس از زایمان، براساس علائم بالینی میش‌ها به دو گروه سالم و دچار مسمویت آبستنی تقسیم شدند. آنزیم‌های آمینوترانسفراز و کلسترول تفاوتی بین دو گروه نشان نداد. بتاهیدروکسی بوتیرات، گلوکز، اوره، اسیدهای چرب غیراستریفیه تفاوت معنا داری در بین دو گروه داشت (0001/0P<). غلظت اوره و تری گلیسرید، گلوکز دو هفته قبل از زایمان به ترتیب افزایش و کاهش معنی داری در میش‌های مبتلا نشان داد. اسیدهای چرب غیراستریفیه و بتاهیدروکسی بوتیرات خون میش‌های مبتلا به مسمویت آبستنی در هفته‌های 19 و 20 آبستنی بالا و در دو هفته مانده به زایمان کاهش نشان داد. بطورکلی میش‌های مبتلا در یک ماه مانده به زایمان، از فرایند لیپولیز (افزایش غلظت اسیدهای چرب غیراستریفیه) و در دو هفته پایانی آبستنی از گلوکونئوژنز (افزایش غلظت اوره خون) برای تأمین انرژی استفاده می‌کنند.
بدخشان, یدالله. (1393). مقایسه متابولیت‌های خون میش‌های نژاد کرمانی مبتلاء و غیر مبتلاء به مسمومیت آبستنی از هفته هفدهم آبستنی. تحقیقات دام و طیور, 3(2), 1-10. doi: 10.22077/jlr.2014.268
MLA
یدالله بدخشان. "مقایسه متابولیت‌های خون میش‌های نژاد کرمانی مبتلاء و غیر مبتلاء به مسمومیت آبستنی از هفته هفدهم آبستنی". تحقیقات دام و طیور, 3, 2, 1393, 1-10. doi: 10.22077/jlr.2014.268
HARVARD
بدخشان, یدالله. (1393). 'مقایسه متابولیت‌های خون میش‌های نژاد کرمانی مبتلاء و غیر مبتلاء به مسمومیت آبستنی از هفته هفدهم آبستنی', تحقیقات دام و طیور, 3(2), pp. 1-10. doi: 10.22077/jlr.2014.268
VANCOUVER
بدخشان, یدالله. مقایسه متابولیت‌های خون میش‌های نژاد کرمانی مبتلاء و غیر مبتلاء به مسمومیت آبستنی از هفته هفدهم آبستنی. تحقیقات دام و طیور, 1393; 3(2): 1-10. doi: 10.22077/jlr.2014.268
)